Kamerayı apış arasına zom yap!
Yap ki “tangası” belli olsun (ipi iki kalça arasına giren mayo şekli)
Koş, koş yakaladım balkonda öpüşüyorlar…
O da ne yoksa adam kızın üstüne mi abanmış?
Aman bana ne be, evliyse evliler, öyle arabanın içinde oturup dudak dudağa öpüşmesinler
onlar da…
Daya kamerayı daya, ibreti âlem olsun, bize de reyting olsun, kısacası sefam osun…
Yaman çelişkilerle dolu memleketim benim, saygı bulmak için “illa ölmek mi lazım”, ölelim
o zaman, hatta ben ünlülerin yerinde olsam bir haberci beni olmadık yerde yakalasa hemen
ölü numarası yapardım…
Sen adamın sağlığında her şeyi yap, ölünce saygı göster, peki dirisi neden bu saygıyı hak
etmiyor?
Kiminle?
Nerde?
Ne yapıyor?
Çıplakmı?
Alkollümü?
Selülitlimi?
Evlimi?
Hamilemi?
Frikikli m?
Şık mı?
Rüküş mü?
Vefalı mı?
Aşık mı?
Aldattı mı?
Sorar, sorar, sorar…
Tuvaletin camından kaçmaya çalışan Hande Ataizi, yerlerde yuvarlanan Uğur Yücel, arabada
yakalanan Sanem Çelik, balkonda öpüşen Şahan Gökbakar, tangalı yakalanan Sibel Can,
üstsüzler, altsızlar, karısını kocasını aldatanlar lar, lar, lar… Evet, ünlü belki ama onlarda
insanlar yaşıyorlar, bazen yapılan haberden utanıp “Ölsek de yerin dibine girsek” dedikleri
oluyor…
Evet, Defne öldü…
Defneyi defnettik…
Peki, neden yazamadık aklımıza geleni?
Çünkü o öldü ve bazı ölümler çok acıtır, çünkü tanırsın onu hiç görmesen de, derler ki “aman
yaa ona mı yanacaksın? Bak günde kaç kişi ölüyor” gönülde sadece aşkta değil acıda da
ferman dinlemiyor! Demek ki istenirse, şöhrette olsa insana saygı gösterilebiliyormuş, keşke
bu saygıyı görebileceği zamanlara göstersek herkese
Eyyyy cennettin anahtarı cebinde dolaşanlar, Defneyi cehenneme yollamak için ne kadarda
sabırsızsınız, yoksa cennette tek kişilik yer kaldı da orayı kapmak için mi tüm bu ayak bacak
oyunları, gencecik bir insan öldü, ağlanacak hali var ağlayalım dua edelim, asmayalım
kesmeyelim, ya sağlığında ünlüye saygı göstermeyenler, bu saygı dersi verme çabaları da
neyin nesi!
Boşuna kimse kendini kandırmasın, hayat böyle bir şey işte, yaşanıyor ve bitiyor, değmez
yani kırıp dökmeye, ortak müştereklerde buluşamaya gayret gösterelim...
Birbirimizin zor gününde yanında olalım SON GÜNÜNDE DEĞİL…