“Emekli maaşıyla ay sonunu nasıl getireceğim, bu ayı zar-zor atlattık da önümüzdeki ay ne yapacağım” diye kara kara düşünüyordum. Komşum beni böyle düşünürken görmüş, şaşırmış. Hani ünlü bir Nasreddin Hoca fıkrası vardır ya, “hindi düşündüğü için papağandan daha pahalı” dediği; “Düşünmek sadece hindilere özgü bir eylemdir” diye öğretilmiş halkımıza….

Ancak; ülkemizde “düşünmek” “insana” şiddetle yasak; “İhbar” ise bir “vatandaşlık görevi” olduğundan beni ihbar etmiş vatandaşım! Elbette gereği yapılır; bu suç cezasız bırakılmaz benim “İleri Demokrasi”li ülkemde! Yeter ki büyüklerimizden bir talimat gelsin!

“Düşünmek suretiyle halkı galeyana getirmek, geçim zorluğundan söz ederek ekonomik durumumuzu kötülemek, fakirleri zenginlere karşı kışkırtmak” gibi maddelerden, o da olmazsa “birilerini üzmek!” suçundan;
Kesin “5 yıl düşünmeme” cezası alırım gibi geliyor bana!...

Huyum kurusun! Elimi tutsam dilimi; dilimi tutsam kalemimi tutamıyorum. Benim için “haksızlığa baş kaldırmak, susarak suça ortak olmamak; dilsiz şeytan olmamak”, “sorumlu vatandaş” olabilmek asla vazgeçilemeyecek düşüncelerdir!... Kendimi bu değerlerle, insanı sadece “insan” olarak kabul edip baş tacı yapmak düşüncesiyle yoğurdum. Yaşamanın ancak böyle bir anlamı olabilir. Ben kendime “sorumlu” desem de, kimine göre “soru-M-lu”, kimine göre ise “soru-N-lu” bir vatandaşım!...

İşte bu yüzden son “eylemimden(!) dolayı 11 ay 20 gün cezam temyizde onandı, hazır bekliyor, duyurayım bari!...

Her gün TV ekranlarından birileri “benden olmayan, beni desteklemeyen şerefsizdir, teröristtir, alçaktır” diye sallarken ne yasa var, ne adalet! Ama “yeter be; bana ne diyorsan yüz misli sana” diyenlere ne savcılar, ne hakimler, ne yasalar çıkıveriyor anında!... Son söz: “Benim için ne düşünüyorsan sana iki katı olsun; amin!”

İşte bu nedenden dolayı cezamı kestiler, 5 yıl ertelediler ve beş yıl boyunca “dört maymunu oyna” diyorlar. Bu durumu, yani “suçumu ve cezamı(!)” öğrenen birçok “arka-daşım(!)” zaten anında selamı-sabahı kesti!

Siz siz olun, bazıları gibi yapın, benim durumumu “düşünüp” bu büyük “suç”a ortak olmayın! “Yardım ve yataklık yapmaktan” yanarsınız sonra!...