ANKARA (İGFA) - 2008 öncesinde memurlar, 5434 Sayılı Emekli Sandığı Kanunu’na tabiydiler. Bu kanun, memurların eğitim, unvan ve görevdeki iş risklerini dikkate alarak ek göstergeye dayalı bir emeklilik maaşı hesaplama sistemi sunuyordu.
5510 Sayılı Kanun, 1 Ekim 2008 tarihinde yürürlüğe girmesiyle Türkiye'deki sosyal güvenlik sistemini kökten değiştirmişti. 2008 öncesi ve sonrası emeklilik sistemi arasında ciddi farklar bulunuyor. Sağlık Hizmetleri Sendikası (Sahim-Sen) Başkanı Özlem Akarken, bu farkların memurların özlük hakları ve emeklilik maaşlarında büyük adaletsizliklere yol açtığını belirtti. Akarken, ‘‘5510 Sayılı Kanun, kamu görevlilerini önce taşeron işçilerle aynı seviyeye indirdi. Akabinde bu düzenleme ile birlikte, memurların emeklilik sistemindeki hiyerarşi, eğitim, unvan ve iş riskleri gibi kriterler göz ardı edildi. Ek gösterge yerine, prime dayalı bir sistem getirildi." dedi.
5510 SAYILI KANUN, MEMURLARIN GELECEĞİNDEN ÇALINAN İLK ADIM OLDU
1 Ekim 2008'de yürürlüğe giren 5510 Sayılı Kanun ile birlikte ek gösterge sistemi kaldırılmış ve memurlar için prime esas kazançlara dayalı bir emeklilik sistemi getirilmiştir. Bu değişiklik, memurların emekli maaşlarını ciddi şekilde düşürmüştür. 5510 Sayılı Kanun’un uygulanmasıyla birlikte memurların emekli maaşlarının taşeron işçilerden bile düşük kaldığını ifade eden Özlem Akarken, "O dönemde sessiz kalan siyasiler ve sendikalar, bugün yaşanan mağduriyetin sorumlusudur." dedi. Akarken, memurların prime yansımayan birçok ödeme kaleminin bulunduğunu ve bunun sonucunda emeklilik maaşlarının en alt sınırda kaldığını vurguladı.
EŞİTSİZLİĞİN SON BULMASI İÇİN 5434 SAYILI KANUN’A DÖNÜLMELİDİR
Bugün 2008 sonrası 5510 Sayılı Kanun’a tabi memurların en düşük emekli maaşı 12.500 TL iken, 2008 öncesi 5434 Sayılı Kanun’a tabi olanların en düşük emekli maaşı 17.587,10 TL’dir. 600 ek gösterge puanı ile 3600 ve 4200 gibi ek göstergeye yükselen unvanlar, 2008 öncesi emeklilik sistemine göre ciddi bir zam alırken, 2008 sonrası bu zamlardan mahrum kaldığını dikkati çeken Akarken, her iki grupta da bu maaşlarla geçinmek mümkün olmadığını, adaletsizliği gidermek için ek göstergeye dayalı, hiyerarşiyi ve eğitim düzeyini dikkate alan bir emeklilik sistemine ihtiyaç duyulduğunu söyledi.
Memurların ve emeklilerin parça parça ödenen maaş artışlarından ziyade, katsayı düzenlemeleri ile emeklilik maaşlarına yansıyan kalıcı iyileştirmeler talep ettiğini vurgulayan Akarken, ‘‘Vergide adalet ve çalışan ile emeklilerin mağdur edilmeyeceği bir sistem istiyoruz. Yardımcı hizmetler sınıfındakilerin Genel İdari Hizmetler Sınıfına ya da Teknik Hizmet Sınıfına geçirilmesi.Emekliliğe yansıyan eşit adaletli liyakat esaslı ek gösterge düzenlemeleri istiyoruz. Son olarak tüm memurların 5434 Sayılı Kanun’a tabi olması gerekiyor. Emekliliğe yansıyan tek kalem maaş talebimizi yineliyoruz Böylelikle çalışan ve emeklilerin hak ettikleri emeklilik koşullarına kavuşabilecektir.’’ dedi.