Önce Çocuk Hakları!

Çocuk hakları deyince ilk önce kendi ülkemizdeki vaziyete kısaca bir göz atmakta fayda var. Ülkemizde doğan her bin çocuktan 40'ı daha bir yaşına gelemeden hayatını kaybediyor. Her yıl 125 bin çocuk okuma yazma dahi öğrenemeden zorunlu eğitim çağı dışında kalıyor. 6-14 yaş arasındaki 11 milyon 889 bin çocuğun 3 milyon 848 bini çalışıyor (bu sayının normalde 6 milyon olduğu tahmin ediliyor) Çalışan çocukların yüzde 54'ü sigara yüzde 6'sı içki kullanıyor. Kimsesiz çocuk sayısı 700 bin, bunların sadece 21 bini himaye altına alınmış.S okakta yaşayan çocuk sayısı 20 bin (asıl sayının 80 bin olduğu tahmin ediliyor) Her üç çocuktan biri istismara uğruyor.10 milyon çocuk yoksul bunların 3 milyonu yoksulluk sınırının altında.Her 4 çocuktan biri sosyal güvenceye sahip değil.Çocukların yüzde 72'si anne baba, yüzde 22'si ise öğretmen dayağı yiyor. Bez bebekle oynaması gerekirken kendinden kırk yaş büyük edepsizin koynuna atılan kız çocuklarını, soğuktan donarak ölen ayaz bebekleri, açlıktan ölen Kübra bebekleri,babaları ya da akrabaları tarafından taciz edilen kız ya da erkek çocuklarını, sözüm ona adı vakıf denen ne idüğü belirsiz yerlerde istismara uğrayan çocuklarımızı saymıyorum bile...

Ülkemizdeki durum içler acısının bile yüz tık önünde. Çocuk hakları konusunda Asya ve Afrika'nın en geri kalmış ülkeleriyle kıyasıya bir mücadele içindeyiz. Bence bu haklardan sadece Kapıkule'den sonraki topraklardaki çocuklar faydalanıyor. Faydalansınlar tabi gözümüz yok Allah daha çok versin. Ama benim ülkemdeki yöneticiler biraz daha hassas olsunlar bu konuda. Mesela bir önceki yazımda kumardan alınan vergilerden bahsetmiştim, işte onun bir kısmı bu çocuklara aktarılsa kesinlikle birçok şey değişir. Önce çocuk hakları dersek, geleceğimiz daha güzel şekillenir...



.