Sen olmasan yaşadığım hayatın hiçbir tadı ve anlamı yok.

Sen olmasan ne özgürce yaşayabilir ne de rahat bir nefes alabilirim

Sen olmasan kanadı kırılmış kuşlar gibi çaresiz ve umarsızım.

Sen olmasan ne dinimi ne ideallerimi ne de sevgimi hür bir şekilde gerçekleştirebilirim.

İstediğim gibi hareket edebilmem ve kısıtlanmadan yaşamam hep senin sayende...

Ben seni seviyorumda herkesin gözü de sende. Uğruna ne kavgalar yapılıyor, ne canlar feda ediliyor.

Ama sonunda yine seni kazanan hep ben oluyorum. Elimden almak isteseler kimseye veremem ki seni. Sen benim onurumsun.

Seni sevdiğime hiç pişman etmedin beni. Bana sadece yar olmadın. Aş verdin,iş verdin, sımsıcak bir yuva verdin. Tüttüyse ocağım senin sayende tüttü. Sana borcum ödemekle bitmez ki...Ama biliyorum ben sana ihanet etmedikçe, seni ellere vermedikçe sen bana hep değer verir, beni asla terketmezsin.

Küçükken bile tek aşkım sendin. Hep seni düşünürdüm. İsterdim ki kocaman kanatlarım olsun ve senin üzerini sıkı sıkı örtebileyim. Seni kimse göremezse, kimse de zarar veremezdi .Ben seni böyle sevdim çocuk aklımla.

Büyüdüm sana olan aşkımda benimle beraber büyüdü. Sana sahip çıkması en zor fakat en zevkli ödevimdi. Kimse koparamazdı içimdeki sevgini.

Sen aydınlığı, ışığı seversin diye hep aydınlık tutmaya çalıştım etrafını. Biliyordum ki karanlık korkuturdu seni. Ne senin korkmana ne de senin üzülmene dayanamam bilirsin. Üstelik etrafın aydınlanınca o kadar güzelsin ki...

Birde etrafındaki çıkar için seni sevenleri kendinden uzaklaştırdığında işte o zaman, heybetin ve ihtişamınla gözleri kamaştırır ışığın.

Beni senden ancak ölüm ayırır. Ama ölsemde biliyorum ki benim gibi düşünen ve seni benim gibi sevip, koruyan bir sürü ''ben ''olacak senin yanında.

Ben olmasam sen olursun da sen olmasan ben olamam ki VATANIM...